Ik genoot oorspronkelijk een technische opleiding. Een groot gedeelte van mijn werkzame leven heb ik een werkgever in de elektrotechniek en elektronica gehad. Ik volgde menig bedrijfscursus wat mij in de wereld van automatisering bracht. Ik was verantwoordelijk voor computers en netwerken en opereerde op het snijvlak van de techniek en commercie. Mijn motto? ‘Als ik iets doe, doe ik het goed!’

Na mijn pensionering wilde ik graag ‘iets doen’ in mijn eigen vakgebied

Ik meldde mij als vrijwilliger bij Welzijn Vianen toen ik een advertentie las waarin iemand gevraagd werd om computercursussen te plannen en te regelen. Ik ontfermde mij er ook over het beheer van een aantal pc’s. Het cursusgebeuren past ook bij mijn genen. Ik kom uit een gezin van zes kinderen en drie van mijn broers en zussen zitten in het onderwijs. Bij mijn baas deed ik ook scholingsactiviteiten. Ik maakte handleidingen en gaf trainingen.

Ik ben niet iemand die dingen doet om het doen. De vraag ‘waarom doen we iets’ is belangrijk’. Klantgerichtheid is daarbij leidend. Je moet de helpende hand proberen te bieden, hoe ingewikkeld iets ook is. Nee zeggen is zo makkelijk. Ik zeg dus niet gauw nee. Ik denk in oplossingen. Daarnaast ben ik heel graag praktisch bezig.

Hoe ben je als vrijwilliger in de Bibliotheek terecht gekomen?

Via het vrijwilligerswerk bij Welzijn Vianen beland ik eind 2016 uiteindelijk ook bij de Bibliotheek Vianen. De cursus DigiSterker kwam bij het cursusaanbod en daarnaast veranderde het Tabletcafé van opzet. Zo ontstond een samenwerking met aan de ene kant de cursussen bij Welzijn Vianen en Digisterker bij de bieb. Er kwam ook een inloopspreekuur, de huidige Digi-inloop.

Wat vind je het leukst aan je vrijwilligerswerk?

Het leukst in dit vrijwilligerswerk vind ik ‘het gedoe met mensen’. Mensen helpen is mijn grote drijfveer. Soms moet je dan improviseren. Je moet ook niet altijd vragen of dingen kunnen of mogen. Maar gewoon doen. Een klant mag geen last hebben van de interne organisatie.